Hoe ziet een rechtvaardige samenleving eruit? Aan wie dient het landsbestuur te worden toevertrouwd? Wat is een 'goede' bestuurder? Welke kennis en vaardigheden moet een bestuurder in huis hebben? Hoe blijf je als bestuurder aan de macht? Gelden er in de politiek andere normen dan in het gewone leven? Waarom zou je eigenlijk het gezag van de overheid moeten accepteren? Wat is voor een land of een organisatie de beste bestuursvorm: democratie; bestuur door het volk, of meritocratie; bestuur door professionals?
Dit is een aantal klassieke vragen waarop klassieke antwoorden zijn gegeven die ook in de moderne discussies steeds weer terugkeren.
Plato (427-347 v. Chr.), die leefde in Athene waar het democratisch gedachtegoed op dat moment breed gedragen werd, gaf een radicaal anti-democratisch antwoord: bestuur moet worden overgelaten aan experts.
Machiavelli (1469-1527) leefde in Florence, in een turbulente periode waarin vele 'kleine' heersers zich staande probeerden te houden. Hij zag dat wie niet overwon, zelf overwonnen werd en presenteerde daarom een aantal strategieën om bestuurlijk te overleven.
Max Weber (1864-1920) stelde, in de roerige geboortejaren van de Duitse Weimar-republiek, kort na de Eerste Wereldoorlog, dat de politiek een beroep maar ook een roeping dient te zijn, waarbij het draait om het nemen van verantwoordelijkheid. Van Webers hand is ook de inmiddels klassieke beschrijving van de bureaucratische organisatievorm. Weber voorzag dat deze organisatievorm de geschiedenis van de 20^ste eeuw zou bepalen.
Dat is ook een van de thema’s in het werk van de uit Duitsland gevluchte filosofe Hannah Arendt (1906-1975). Zij wijst op de banaliteit van het kwaad en op de duistere kanten van de bureaucratische effectiviteit.

Elk van deze klassieke denkers schreef in helder proza dat ook in de 21ste eeuw nog zeer leesbaar is.

Het bespreken van elk van de auteurs begint steeds met een college over de achtergronden van de tijd waarin en de plaats waar het werk dat we bespreken wordt toegelicht en de auteur wordt geplaatst. Er zijn daarna leergroepbijeenkomsten, waarbij op de oorspronkelijke teksten van Plato, Machiavelli, Weber en Arendt wordt ingegaan. Bovendien zullen dilemma's van deze auteurs in actuele casuïstiek besproken worden en wordt over stellingen gedebatteerd. De leergroepbijeenkomsten hebben het karakter van een leesclub. Daarnaast zijn er hoorcolleges waarmee hedendaagse thema’s (zoals de diplomademocratie, politiek ambtelijke spanningen, macht en rationaliteit in de politiek en organisatiespanningen) aan de hand van de inzichten van de bestudeerde klassieke auteurs worden toegelicht.
De bijeenkomsten zijn afwisselend: we discussiëren en debatteren over thema's en we analyseren problemen. Het leren en inspireren van elkaar staat tijdens de bijeenkomsten centraal.
In deze cursus gaat speciale aandacht uit naar het verwerken van klassieke teksten, het reflecteren op normatieve vragen en het voeren van een debat.

Sociale en professionele vaardigheden 
In deze cursus is een debattraining van twee dagdelen opgenomen.