|
1) Begrip van noodzaak, feilbaarheid en belang van theorie in de wetenschap, in het bijzonder de klinische psychologie.
2) Begrijpen dat en hoe psychopathologische fenomenen en de psychologische verklaring ervan, wordt beïnvloed door culturele en historische contexten.
3) Dit begrip over theorie en context kunnen toepassen bij het doen van uitspraken over klinische vraagstukken.
4) Schriftelijk en mondeling kritisch kunnen argumenteren over klinisch psychologische kwesties, op grond van 'best empirical evidence".
5) Het geven van nuttige en informatieve peerfeedback op schrijf- en reflecterende vaardigheden van medestudenten.
Relatie tussen toetsen en doelen
De vordering van de studenten ten opzichte van deze leerdoelen zal geëvalueerd en becijferd worden op drie momenten.
-Om de vordering ten opzichte van leerdoelen 1-3 te evalueren wordt een schriftelijk tentamen afgenomen dat bestaat uit open vragen ter toetsing van begrip en toepassing en multiple choice vragen ter toetsing van de herkenning van parate kennis; alle in deze cursus aangeboden inhoud (literatuur bij de colleges en de colleges zelf) is tentamenstof.
-Om de vordering ten opzichte van leerdoelen 3-4 te evalueren wordt een schrijfopdracht afgenomen dat bestaat uit het individueel schrijven van een wetenschappelijk essay.
-Om de vordering ten opzichte van leerdoelen 3-4 te evalueren wordt een groepsopdracht afgenomen dat bestaat uit het maken van een podcast, waarin een actueel maatschappelijk vraagstuk of controverse in het klinisch vakgebied centraal staat.
-Om de vordering ten opzichte van leerdoel 5 te evalueren krijgen studenten peer feedbackoefeningen tijdens de werkgroepen die worden ondersteund en gesuperviseerd door een docent
-Studenten krijgen drie cijfers: een voor het tentamen (50%), een voor de schrijfopdracht (25%) en een voor de podcast (25%). Deze drie cijfers geven de mate weer waarin de leerdoelen bereikt zijn.
|
 |
|
Het terrein van de klinische psychologie omvat het bestuderen en behandelen van psychische stoornissen. Dat start allereerst met de vraag: wat wordt nu eigenlijk gezien als normaal en wat als abnormaal? Al vanaf de Griekse oudheid hebben geleerden zich hierover gebogen. Gaat het om persoonlijk lijden, onconventioneel of wellicht moreel verwerpelijk gedrag? Zowel vanuit psychiatrisch (medisch) als psychologisch perspectief zal worden besproken hoe en waar men in de loop der jaren de grens heeft getrokken tussen ziekte en gezondheid. Niet enkel het duiden, maar ook het verklaren van mentale en gedragsproblemen is het onderwerp van de klinische psychologie. Daar zijn theorieën voor nodig. Zou een perfecte theorie de werkelijkheid zo goed mogelijk kunnen voorspellen? Hoe gaan we om met falende waarnemingen en kun je ooit stellen dat je voldoende observaties heb om te concluderen dat een theorie juist is? Over de tijd zijn er talrijke theorieën of opvattingen binnen de klinische psychologie gevormd, waarvan de bekendste stromingen van de 20ste eeuw worden besproken (psychoanalytisch, leer theoretisch, humanistisch en cognitief). Hoe verhouden deze opvattingen zich in de huidige geestelijke gezondheidzorg tot elkaar? En wat is de relatieve effectiviteit van verschillende psychotherapieën? Klinisch psychologisch onderzoek waarop allerhande theorieën en behandelingen zijn gebaseerd werd vrijwel uitsluitend verricht in Westerse culturen. Dat levert al snel een culturele bias op. Zijn de effecten daarvan groot of valt het wel mee? Worden klinisch bekende beelden, zoals depressie of autisme, ook in andere landen gerapporteerd? Tot slot wordt ingezoomd op de moderne mythologie (hoeveel waarde kan worden gehecht aan klinische intuïtie?), actuele controverses in het vakgebied (kunnen we met een aandachttraining iemand van een alcoholverslaving afhelpen?) en wordt besproken wat evidence-based werken inhoudt en waarom dat nuttig is.
|
|
|