|
Doel
Na afloop van de cursus kun je de onder "Inhoud" genoemde systemen beschrijven, en de werking er van uitleggen. Verder ben je in staat om de besproken algoritmen met behulp van rekenvoorbeelden te kunnen toepassen op eenvoudige data.
Ingangseisen:
Er moet voldaan zijn aan de cursus Wiskunde voor KI.
Toetsonderdelen:
Minitoetsen, Tussentoets, Eindtoets.
Weging:
Minitoetsen: 20%; Tussentoets: 40%; Eindtoets: 40%. Het gemiddelde van de minitoetsen, evenals het gemiddelde van de tussen- en eindtoets, bedraagt minimaal een vijf.
Inspanningsverplichting voor aanvullende toets:
Om de aanvullende toets te mogen maken moet het eindcijfer tenminste een vier bedragen.
|
|
Inhoud
Moderne vormen van berekening zijn vaak geïnspireerd op natuurlijke processen zoals celdeling en evolutie. Adaptiviteit (aanpassen, leren) en massaliteit (deeltjes, actoren) zijn dan principiële uitgangspunten. Dergelijke nieuwe berekeningsvormen worden bestudeerd in adaptieve systemen. Dit zijn formele systemen (wiskundige modellen, computerprogramma's, simulaties) die zichzelf aanpassen door interactie met zichzelf en/of hun omgeving. Deze cursus is bedoeld als een eerste kennismaking met adaptieve systemen. Eerst worden noties als berekenbaarheid en beslisbaarheid besproken. Daarna worden verschillende vormen van adaptiviteit behandeld, zoals kunstmatig leven, cellulaire automaten, adaptieve fractals, populatiedynamiek, chaos, zwerm-intelligentie, slijmzwammen, zelf-organisatie, competitie en coöperatie, en (co-)evolutie.
Aanbevolen voorkennis:
Inleiding Logica, Modellen en programmeren.
Verplicht materiaal:
Flake, G. W. (1998). The computational beauty of nature: Computer explorations of fractals, chaos, complex systems, and adaptation. MIT press (ook te downloaden via de universiteitsbibliotheek). Werkcollegedictaat IAS (te downloaden via de cursussite).
|
 |
|