Moderne vormen van berekening zijn vaak geïnspireerd op natuurlijke processen zoals celdeling en evolutie. Adaptiviteit (aanpassen, leren) en massaliteit (deeltjes, actoren) zijn dan principiële uitgangspunten.
Dergelijke nieuwe berekeningsvormen worden bestudeerd in adaptieve systemen. Dit zijn formele systemen (wiskundige modellen, computerprogramma's, simulaties) die zichzelf aanpassen door interactie met zichzelf en/of hun omgeving.
Deze cursus is bedoeld als een eerste kennismaking met adaptieve systemen.
Eerst worden noties als berekenbaarheid en beslisbaarheid besproken. Daarna worden verschillende vormen van adaptiviteit behandeld, zoals kunstmatig leven, cellulaire automaten, adaptieve fractals, populatiedynamiek, chaos, zwerm-intelligentie, slijmzwammen, zelf-organisatie, competitie en coöperatie, en (co-)evolutie.
Werkvormen
Hoorcollege, werkcollege, programmeerpracticum.
Studiemateriaal
Literatuur:
- Flake, G. W. (1998). The computational beauty of nature: Computer explorations of fractals, chaos, complex systems, and adaptation. MIT press (ook te downloaden via de universiteitsbibliotheek)
- werkcollegedictaat IAS (te downloaden via de cursus site).
Software:
Laatste versie van Netlogo, uitgegeven door het Center for Connected Learning and Computer-Based Modeling (CCL), Dept. of Learning Sciences and Computer Science, Northwestern Institute on Complex Systems, Northwestern University, Evanston, Illinois. Netlogo draait op MAC's, Windows, en Unix.
|