Het doel van de cursus is de kennis en het inzicht van de student te verdiepen in recente ontwikkelingen in theorieën over syntactische structuur en syntactische ontwikkeling, door actief deel te nemen aan de ontleding van een aantal vraagstukken waarbij algemeen geaccepteerde generalisaties op een nieuwe manier worden afgeleid. Hierdoor wordt de student in staat gesteld met deels nieuwe theoretische bagage te leren kijken naar oude en nieuwe problemen van taalstructuur en taalontwikkeling.

Een van de wezenlijke aspecten van de taalwetenschap is het zelf opstellen en toetsen van hypothesen, taaltheoretisch en/of empirisch. In dit college voeren de deelnemers gezamenlijk of individueel een onderzoek uit, aan de hand van vooraf ingeleide onderwerpen. De onderwerpen kunnen jaarlijks variëren maar zijn zodanig gekozen dat taalverwerving- en taaltheoretisch onderzoek gecombineerd kunnen worden. De onderwerpen hebben steeds een empirische basis in onderzoek van taalvergelijking en taalverwerving.

De cursus is primair bedoeld als verdere kennismaking met oefening in de taalwetenschap als doe-vak rond taaltheorie en taalontwikkeling. In deze cursus is de centrale vraag hoe grammatica-theoretische principes ontwikkeld in eerdere principes-en-parameters modellen (localiteitscondities op verplaatsing, binding, verschillende vormen van agreement en casusrelaties,  etc.) in recente kaders beschouwd en afgeleid worden, zowel vanuit zowel een theoretisch als acquisitie perspectief. Het comparatieve aspect (tussen talen onderling, als ook tussen verschillende ontwikkelingsstadia) krijgt hierbij grote aandacht.

Deze cursus is het 4^e vak in Verdiepingspakket Het menselijke taalvermogen.