|
Het doel van de cursus is om studenten inzicht te geven in de manier waarop taalgebruik verweven is met culturele identiteit. De cursus stelt studenten in staat om taal- en cultuuruitingen in diverse registers te analyseren en te interpreteren in het licht van discussies over identiteit.
|
|
|
Nederland is niet eentalig. Zo worden naast het Algemeen Nederlands ook Fries en een groot aantal (andere) streektalen gesproken. Taalvariëteiten hoeven echter niet altijd geografisch gedefinieerd te zijn; er bestaan ook taalvariëteiten die gangbaar zijn in bepaalde maatschappelijke groepen. Taalvariatie is immers onlosmakelijk verbonden met sociale en culturele identiteit. Zo verwijst het begrip “Poldernederlands” naar een variëteit van het Nederlands die in gang is gezet door hoog opgeleide vrouwen. Ook in het door René Appel genoemde ‘straattaal’ - een jeugdtaal waarin niet alleen veel leenwoorden uit het Engels, maar ook uit allochtone minderheidstalen herkenbaar zijn - lijkt identiteit hand in hand te gaan met taal. Deze vervlechting van taal en identiteit komt tot uitdrukking in cultuurproducten en kunstuitingen, zoals literaire teksten, liedjes en films. In deze vierde en laatste cursus komen de diverse taalvariëteiten door de eeuwen heen aan de orde, en wordt de relatie onderzocht tussen taal en identiteit. Daarbij ligt de nadruk op de culturele artefacten waarin deze relatie wordt verbeeld en ter discussie gesteld.
|
 |
|