|
Aan het eind van de cursus hebben de studenten geleerd dat het denken over het sublieme een kader vormt voor de interacties tussen de kunsten vanaf de latere 18de eeuw. Daarnaast hebben zij geleerd dat artistieke experimenten zoals die horen bij de avant-gardes (en voor Lyotard zijn avant-gardes van alle tijden) als intermediale experimenten begrepen kunnen worden als een uitdrukking van de esthetica van het sublieme in de moderne tijd.
|
|
Het sublieme is nauw verweven met het denken over de grenzen en wisselwerkingen tussen de kunsten. Als vertrekpunt van Lessings Laokoon (1766) heeft Edmund Burkes Enquiry into the Origin of our Ideas of the Sublime and Beautiful (1757) aan de basis gestaan van de moderne kunstvergelijking. Wat kunnen woorden beter wat beelden beter niet kunnen? Waar ligt de grens voor de verbeelding van het oneindige, onvoorstelbare en gruwelijke? Welke ervaringen kunnen de verschillende kunsten ons hierin bieden? De cursus neemt Lessing, Burke, de analytiek van het sublieme van Immanuel Kant (aansluitend op cursus 2), de muziekfilosofie van Arthur Schopenhauer (aansluitend op cursus 2) en Richard Wagner en de esthetische theorie van Theodor Adorno en Jean-François Lyotard als uitgangspunt om de relatie tussen het sublieme, intermedialiteit en de avant-gardes te onderzoeken.
De studenten leren hoe het werk van kunstenaars en filmers als intermediale werken begrepen kunnen worden vanuit de esthetica van het sublieme. Daarnaast ontwikkelen zij een interdisciplinaire toolkit om deze vormen te analyseren.
|
 |
|