Kennis en begrip van Griekse religieuze cultuur in samenhang met mythologie en materiële cultuur. Kennis van de archeologie van de Griekse religie. Begrip van de wisselwerking tussen religieuze cultus en sociale ontwikkelingen.

In het oude Griekenland waren het goddelijke en het menselijke met elkaar verweven. De archeologische overblijfselen van heiligdommen staan nog altijd in het landschap en de steden van het huidige Griekenland. Maar het bovennatuurlijke was aanwezig in grotten, rivieren, bossen, driesprongen en voorhistorische graven.De cultische verering en (in onze ogen) vaak wonderlijke rituelen die zich voltrokken op plekken waar het goddelijke geacht werd dichtbij te zijn, hingen samen met de mythologische verhalen die over die plekken verteld werden. Als plaatsen van samenkomst en als lieuz de mémpoire waren heilige plaatsen bovendien van groot belang voor de ontwikkeling van politieke en sociale eenheid; ze droegen bij aan het ontstaan van de polis, de ontwikkeling van de Griekse identiteit en speelden later een centrale rol in de legitimatie van Hellenistische koningen en Romeinse keizers.